Көбіне адамдар өзінің неге ештеңеге көңілі толмайтынын, неге негативті күйде екенін түсіне бермейді. Түпкі себепті өз бетіңмен табу қиынға соғуы да мүмкін. Дегенмен, адам өзінің іс-әрекетін, жай-күйін бақылап, сараптап отырса, саналылық деңгейі көтеріледі.
⠀
Сыртқа көңіл толмаушылық түрінде көрініс беретін - ішкі мәселе. Бұл адамның жан дүниесіндегі қандай да бір қайшылық, шешілмеген түйін тұрғанын көрсетеді. Егер сол түпкі себепті алып тастамаса, жағдай ушыға береді.
⠀
Көңіл толмаушылық ашу-ызаға ұласып, қарым-қатынасқа, денсаулыққа, жалпы өмір сапасына әсерін тигізеді. Ең қиыны, ата-анадағы көңілтолмаушылықтың бала тәрибесіне әсері орасан. Мұндай ересектер балаға сәтсіздік, қауіп-қатер, бақытсыздық дегендей бағдарламасын орнатады. Балаға бұл бағдарлама біртіндеп қонып, үлкендердің сөзімен үнемі расталып, бала өмірді қиындық ретінде қабылдайтын тұлға болып өседі. Өмір - күрес, арпалыс деген бағдарлама болашақтан жақсы нәрсе күтуге мүмкіндік бермейді.
⠀
Жалпы көңіл толмаушылық - шарасыздықтан, өзіңді әлсіз сезінуден туады. Адамға басқалардың ісі дұрыс емес, бәріне шыдап-көніп жүрген бұл ғана дұрыс сияқтанып, құрбан күйіне түседі. Сөйтіп, "өшін" шамасы келетіндерден алады. Бала-шағаға айқайлау, ұру, өзіңді ұстай алмау - өз әрекетіңе дұрыс баға бере алмаудан. Ең қиыны, осы аналар өзі сияқты әлсіз, мәселені шеше алмайтын, шығар жол іздей алмайтын, стресс жағдайында ақылға қонымсыз іс жасайтын бала тәрбиелейді, өзі үлгі болады.
⠀
"Ашуымды тізгіндей алмаймын" дейтін аналар түпкі себеппен жұмыс істеуге ұмтылғаны жөн. Өзін түсінген адам көңілтолмаушылық туған сәтте бірден жұртты кінәлауға ұмтылмайды, ситуациядан шығудың ең дұрыс жолын қарастырады.
⠀
Бір сөзбен, өзінің өмірін жақсартқысы келен жан - өзіне үңілу керек. Балаңа неге ашуланатының, күйеуің немесе енеңе неге жының құрысып қалатынын, біреулерді не жақтырмайтыныңды түсінсең - бәрі өзгеріп сала береді.
Сыртқа көрсететін реакциялардың ішкі себебі шешілген кезде - өмір сүру жеңілдейді.